yetim

Yetim kalmak... Gelene gidene, bakıyordu, Artık, bakmak onu yoruyordu, Ekmek varmı, diye soruyordu, İşte yetim kalmak, çok zordu. Hayatı, aşağılanmakla bitmişti, Her çağırana, yardım etmişti, Açtı ama, ekmekçi gitmişti, İşte yetim kalmak, çok zordu. Salih; insanda acıma yok, Zalimler...

Bilmeden ve anlamadan hangi cüretle nazar ederim Saklı heveslerimi nasıl görmezden gelirim, içimi içime sığdırmayanı bilirim Hangi vaktin şafağında kalbimin sahibime iltica etmek için gönlümü hasrederim Ruhumun yetisiyle ayetleri temaşa ederim, korkunun sevdasıyla secdeyle yeşeririm Rızık hiç...

Bilmeden ve anlamadan hangi cüretle nazar ederim Saklı heveslerimi nasıl görmezden gelirim, içimi içime sığdırmayanı bilirim Hangi vaktin şafağında kalbimin sahibime iltica etmek için gönlümü hasrederim Ruhumun yetisiyle ayetleri temaşa ederim, korkunun sevdasıyla secdeyle yeşeririm Rızık hiç...

. anladım... nice anlamsızlık mış hayat... acının nefes aldırmadığını...nefessizliği... anlıyorum dediklerimin manasızlığını... anladım...gözyaşlarımın kefaretsizliğini... ellerimin hüzün tutan sıcaklığını.... dağların nasıl insanı ezdiğini... nice sarayların sırça olmadığını.... anladım...