gunaydin

.

.

.

.

Günaydın Ey Gece . Geceydi... Sevda ikliminde bir yürek duaya durmuştu... Duadan özge eylül mü kalır nisan mı? .. Duadan ayrılsa kul mu kalır insan mı? .. Duası olmayanın ola mı umudu, duaya durmayanın kala mı suudu? .. Ölüm kadar özeldir dua, ölüm gibi güzeldir dua.. . Dua yağmur yağmurdur...

Herkes ayrı bir dünya… Hayalleriyle, umutlarıyla… Zorluğuyla ya da tüm kolaylığıyla tutunmuş bir yerinden hayata… Ya da hala tutunmaya çabalamakta… Doğru anı yakalamaya… İnanmış herkes bir şeylere. Yaşamak için, yaşayabilmek için. Gülmek için inanmak zorunda, ve farkında… Zorunluluklarının da...

. GÜNAYDIN!!! Ne kadar yakışıyor bu söz sabahlara, Hiç kafa yordun mu? anlamına Tüm içtenliğiyle süslü tazelik Kadere Bulaşmamış bebek saflığında, Bir güzellik Ne merhabanın soğukluğu Ne elvedanın burukluğu Hiç biri ona dokunamaz şimdi Gönülden kalbe seslenen bir duyguyla Sana GÜNAYDIN...

GÜNAYDIN Besmeleyle sağ yanından kalkanlar, İbâdeti, kahvaltıyı yapanlar, Dış âleme, sağ adımla çıkanlar, Gündüzünüz aydın olsun, Günaydın. *** Güler yüzlü olup, selâm verenler, Kusur değil, iyi yanı görenler, İş yerine neş’e ile girenler, İşinizde ahenk doğsun, Günaydın. *** Anne babasına...